یه روز داشتم با دوست دخترم حرف می زدم، بهم گفت: تو خیلی مهربونی. هول شدم گفتم: من هم همین طور!

اصن وضعی من دارم که نگـــــــو 

خدایی دمه هرچی ایرانیه گرم

ما ایرانی ها وقتی می خواهیم از کسی تعریف کنیم :
عجب نقاشیه نکبت…
چه دست فرمونی داره توله سگ…
چه قدر خوب می خونه بد مصب…
چه گیتاری می زنه ناکس…
استاده کامپیوتره لامصب…
عجب گلی زد بی وجدان…
بی شرف خیلی کارش درسته…
دوستت دارم وحشتناک…!

اما وقتی می خواهیم فحش بدیم:
برو شازده…
چی می گی مهندس…
آخه آدم حسابی…
دکتر برو دکتر…
چه طوری آی کیو؟
به به! استاد معظم!
کجایی با مرام؟
باز گلواژه صادر فرمودی؟ 

به مناسبت فردا ینی 21 دسامبر  از ساعت 9 صبح گود بای پارتی جعفره دختر پسر گاتیه 

اعتراف می کنم بچه که بودم و تازه مسواک زدن رو یاد گرفته بودم، موقع مسواک زدن به جای این که مسواک رو تکون بدم، سرم رو با شدت در جهات مختلف تکون می دادم و مسواک رو همین طور ثابت نگه می داشتم. اعتراف می کنم تا یه ربع بعد از مسواک زدن سرم گیج می رفت! 

نمیخوام الکی نمکدون بشم ولی این سخنو از وبلاگ حریر سخن برداشتم از بی مطلبی در بیام ولی واقعا سخن توپیه حالیدم

نویسنده وبلاگ حریر سخن:

هر چه موانع جدی تر و سختر باشد لذت تلاش

رد پای خدا